مجله هوش مصنوعی شهاب
چگونه رایانه ها از فناوری اسکن صورت برای شناسایی افراد استفاده می کنند؟
فناوری تشخیص چهره به سرعت در حال تبدیل شدن به ایمن ترین و مطمئن ترین ابزار برای احراز هویت افراد است. رایانه ها با استفاده از نرم افزار، شخص را با نگاشت ویژگی های صورت وی شناسایی می کنند، سپس این اطلاعات را با پایگاه داده چهره ها مقایسه می کنند. در اینجا آنچه شما باید در مورد این فناوری بدانید آورده شده است.
فناوری تشخیص چهره چگونه عمل می کند؟
سیستم های تشخیص چهره از ابزار های اندازه گیری و فناوری های مختلفی برای اسکن چهره ها استفاده می کنند، از جمله تصویربرداری حرارتی، نقشه برداری سه بعدی چهره، فهرست نویسی از ویژگی های منحصر به فرد (که به عنوان Landmark نیز شناخته می شوند)، تجزیه و تحلیل نسبت هندسی ویژگی های صورت، فاصله نگاشت بین ویژگی های اصلی صورت و تجزیه و تحلیل بافت سطح پوست. فناوری تشخیص چهره در گروه فناوری های بیومتریک یا اندازه گیری داده های بیولوژیکی قرار می گیرد. نمونه های دیگر فناوری های بیومتریک شامل اسکن اثر انگشت و سیستم اسکن چشم یا عنبیه چشم است.
کاربردهای فناوری تشخیص چهره
نرم افزار تشخیص چهره کاربردهای متنوعی دارد، اما معمولاً برای اهداف امنیتی و اجرای قانون استفاده می شود. فرودگاه ها از نرم افزار تشخیص چهره برای جستجوی افراد مشکوک به جرم و مقایسه عکس های گذرنامه با چهره های شخصی برای تأیید هویت افراد استفاده می کنند. ماموران اجرای قانون برای شناسایی و دستگیری مجرمان از نرم افزار تشخیص چهره استفاده می کنند. چندین ایالت در آمریکا از این فناوری برای جلوگیری از دریافت کارت شناسایی یا گواهینامه جعلی توسط افراد استفاده می کنند. برخی از دولت های خارجی حتی از آن برای مقابله با تقلب در انتخابات استفاده می کنند.
محدودیت های فناوری تشخیص چهره
در حالی که برنامه های تشخیص چهره از انواع مختلف ابزارهای اندازه گیری و اسکن ها برای شناسایی و شناسایی چهره ها استفاده می کنند ، محدودیت هایی نیز در آن ها وجود دارد:
-
تصاویر با وضوح ضعیف و نور کم می توانند دقت نتایج اسکن صورت را کاهش دهند.
-
زاویه ها و حالت های مختلف چهره، حتی یک لبخند ساده، می تواند سیستم های تطبیق صورت را با چالش مواجه کند.
-
تشخیص چهره هنگامی که فرد از وسایلی مانند عینک، کلاه، روسری یا مدل مویی که بخشی از صورت را می پوشاند استفاده کند، دقت خود را از دست می دهد. آرایش و موی صورت همچنین می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در برنامه های تشخیص چهره شود.
-
اسکن صورت لزوماً همیشه با پروفایل شخص در پایگاه داده ارتباط برقرار نمی کند، به این معنی که اگر هیچ عکسی از فرد در یک پایگاه داده قابل دسترسی نباشد ، اسکن صورت شخص فایده ای ندارد. بدون مطابقت، هویت شخص یک معما باقی می ماند.
-
نگرانی در مورد حریم خصوصی یا امنیت می تواند محدودیت هایی را برای نحوه استفاده از سیستم های تشخیص چهره ایجاد کند. به عنوان مثال ، اسکن یا جمع آوری داده های تشخیص چهره بدون اطلاع و رضایت شخص، قانون حریم خصوصی اطلاعات بیومتریک ۲۰۰۸ را نقض می کند.
-
فناوری های تشخیص چهره را می توان برای اهداف سوء نیز مورد استفاده قرار داد. به عنوان مثال، داده های تشخیص چهره که با عکس های آنلاین یا حساب های رسانه های اجتماعی مطابقت مثبت دارند، می تواند به سارقان هویت اجازه دهد اطلاعات کافی را برای سرقت هویت شخص جمع کنند.
رفع محدودیت ها
برای رفع این موارد می توان از الگوریتم های یادگیری عمیق در سیستم های تشخیص چهره استفاده کرد. در یادگیری عمیق ، سیستم تشخیص چهره یاد می گیرد که ویژگی های چهره را چگونه یاد بگیرد! یعنی سیستم محدود به شناسایی ویژگی های از پیش مشخص شده ای از چهره ها نیست. در عوض خود سیستم تصمیم می گیرد که برای تفکیک چهره ها از یک دیگر چه ویژگی هایی را باید فرا بگیرد.
در این حالت، سیستم می تواند از طریق تصاویری با کیفیت های مختلف و حالت های متفاوت، چهره ها را با اطلاعات کامل تر فرا گیرد و هرچه تعداد و تنوع تصاویر بیشتر باید، دقت سیستم بالاتر می رود.
وقتی از یادگیری عمیق برای یادگیری اطلاعات چهره ها استفاده شود، ویژگی هایی مانند وسایل پوشیدنی از قبیل عینک و کلاه و همچنین انواع مدل ریش در مردان یا آرایش چهره در زنان باعث اشتباه سیستم نمی شود. حتی در برخی موارد، شناسایی تصاویر فرد در سنین مختلف نیز ممکن می باشد.
کتابخانه ( DLL ) تشخیص چهره ایرانی روبینا ، با بهره گیری از فناوری یادگیری عمیق ، دقت بسیار بالایی را در تشخیص جهره افراد در شرایط واقعی ارائه می دهد. با استفاده از روبینا می توان تصاویر افراد را در شرایط نوری مختلف، حالت های چهره متفاوت، داشتن یا نداشتن عینک، کلاه و… و در زوایا و سنین مختلف تشخیص داد.استفاده از این کتابخانه در نرم افزار های مختلف می تواند امنیت دسترسی شما را تضمین کند.
استفاده از تشخیص چهره در دستگاه ها و برنامه های هوشمند
فناوری تشخیص چهره به بخشی از زندگی روزمره ما از طریق استفاده از دستگاه ها و برنامه هاست. به عنوان مثال، سیستم تشخیص چهره فیسبوک یا همان DeepFace می تواند چهره انسان را در تصاویر دیجیتالی با حداکثر دقت ۹۷٪ شناسایی کند.
اپل همچنین یک ویژگی تشخیص چهره به نام Face ID دارد. انتظار می رود Face ID جایگزین ویژگی اسکن اثر انگشت اپل یعنی همان Touch ID شود. این فناوری یک نمایش ریاضی از اسکن صورت شما را در یک مکان امن بر روی خود دستگاه ذخیره می کند. اطلاعات در سرورهای اپل کپی یا ذخیره نمی شوند.
Face ID از حسگرهای درک عمق و مادون قرمز برای اطمینان از اینکه دوربین در حال اسکن صورت واقعی شما و نه یک عکس یا مدل سه بعدی از شما است، استفاده می کند. این سیستم همچنین نیاز به باز بودن چشمان شما دارد که این امر باعث می شود فرد دیگری در هنگام خواب بودن یا بیهوش بودنتان قفل تلفن شما را باز نکند.
اپل هشدار داده است که خواهر و برادرهای یکسان (دوقلوها ، سه قلوها و غیره) می توانند قفل تلفن های یکدیگر را باز کنند. حتی جدا از این موضوع ، اپل تخمین می زند که تقریباً یک در یک میلیون احتمال دارد که یک فرد غریبه کاملاً همان نمای ریاضی اسکن صورت فرد صاحب گوشی را داشته باشد و بتواند قفل گوشی را باز کند.
همچنین به گفته اپل، کودکان زیر ۱۳ سال مخاطبین خوبی برای استفاده از این فناوری نیستند، زیرا چهره آن ها در حال رشد است و تغییر شکل می دهد.
کاربران اندروید و لپ تاپ می توانند چندین برنامه را دانلود کنند تا قابلیت تشخیص چهره را به دستگاه های خود اضافه کنند، اما هیچ کدامشان به اندازه Face ID قابل اعتماد نیستند.
از گزینه های قابل استفاده می توان True Key از McAfee و نرم افزار Face Lock Screen را می توان نام برد. هرچند با پیشرفت این فناوری، انتظار می رود در آینده نزدیک دستگاه های بیشتری با ویژگی های تشخیص چهره داخلی در دسترس ما قرار گیرد.
دانلود اپلیکیشن True Key اندروید دانلود اپلیکیشن Face Lock Screen اندروید
