چرا فناوری نقش حیاتی در پژوهش تغییرات اقلیمی ایفا می کند؟

مصاحبه ای با دیوید رولنیک، پژوهشگر دانشگاه پنسیلوانیا و رییس کمپانی Climate Change AI

مدتی قبل رییس شرکت بزرگ آمازون، یعنی جف بزوس، وعده داد تا مبلغی حدود ۱۰ میلیارد دلار را جهت کمک به مبارزه علیه تغییرات اقلیمی اعطا کند. با اینکه چنین عطایای گاه و بی گاهی موضوع اصلی مجلات و اخبار می شوند، اما کمبود یک بودجه اختصاصی جهت ایجاد یک فناوری مؤثر که بتواند اثرات مخرب فعلی و فاجع بار آینده ناشی از تغییرات اقلیمی جهانی را کاهش دهد، به شدت احساس می شود.

البته این موضوع، با توجه به پول های کلانی که به بهانه نجات کره زمین گم شده اند، چندان هم تعجب برانگیز نیست. با این حال انجام اقدامات و کارهای خوب (اهدافی که زمانی متناقض به نظر می رسیدند) مجددا در کانون توجه پژوهشگران قرار گرفته است. علاوه بر بودجه میلیاردی بزوس، کمپانی مایکروسافت نیز قول داده که تا سال ۲۰۳۰ به یک شرکت بدون کربن تبدیل شود، یعنی انتشار گازهای گلخانه ای خود را به عدد منفی برساند. همچنین لری فینک، سرمایه گذار بزرگ BlackRock ، بیانه ای را برای مدیر عامل شرکت ها و همچنین روسای فناوری ابلاغ کرده، که به شرح زیر است:

“علیرغم پیشرفت های سریع اخیر، فناوری هنوز نتوانسته به صورت مقرون به صرفه جایگزین کاربردهای ضروری هیدروکربن ها در روزگار فعلی شود. ما باید متوجه واقعیت های اقتصادی، علمی، اجتماعی و سیاسی انتقال انرژی باشیم. دولت و بخش های خصوصی باید با هدف تحقق انتقال انرژی عادلانه، با یکدیگر همکاری داشته باشند. ما نمی توانیم در حین رسیدن به یک دنیای کم کربن، بخش هایی از جامعه یا کشورهای در حال توسعه را نادیده بگیریم.”

فناوری که فینک درباره آن صحبت می کند (هر چند به طور تئوری) می تواند سریع تر ساخته شود، البته به شرطی که بودجه های منظور شده برای آن همچنان در بخش عمومی و در بخش خصوصی افزایش یابد.

برای درک بهتر نقش حیاتی فناوری در پژوهش های مرتبط با تغییرات اقلیمی، مصاحبه ای با یک متخصص هوش مصنوعی به نام دیوید رولنیک صورت گرفته است.

رولنیک، فوق دکترای اسبق دانشگاه پنسیلوانیا و رییس سازمان غیر انتفاعی Climate Change AI ، اخیرا در چاپ مقاله ای با عنوان “بررسی تغییرات اقلیمی به وسیله یادگیری ماشین” همکاری داشته است. طبق گفته های وی، هوش مصنوعی یک راه حل خاص نیست، بلکه ابزاری است که می تواند برای افزایش قابلیت های محصولات فناوری سبز (خصوصا محصولاتی که موجب کاهش تغییرات اقلیمی می شوند) مورد استفاده قرار گیرد.

خلاصه مصاحبه انجام شده با دیوید رولنیک و پرسش و پاسخ های مطرح در آن به شرح زیر است:

* اخیرا شاهد چه پیشرفت هایی بوده اید که معتقد هستید هوش مصنوعی بیشتر از چیزی که سایرین فکر می کنند، در کاهش تغییرات اقلیمی مؤثر است؟

– نمی توان در مورد تفکر انسان ها صحبت کرد، اما مسائل زیادی وجود دارند که با کمک هوش مصنوعی حل می شوند و یا حداقل بهبود می یابند. نکته اصلی این است که هوش مصنوعی، بینش لازم و ضروری را در کنار سیاست ها و فناوری های دیگر فراهم می آورد. شرط تبدیل هوش مصنوعی به یک فناوری مؤثر، همکاری افراد متخصص در بخش های مختلف نظیر انرژی، حمل و نقل، صنایع سنتی، کشاورزی و همچنین بخش عمومی است. 

 

* آیا قانون گذاران با توانایی های بالقوه هوش مصنوعی آشنا هستند؟ در غیر این صورت چگونه از سد راه آنها عبور می کنید؟

– سازمان ما، یعنی Climate Change AI ، به عنوان میهمان در کنفرانس تغییرات اقلیمی ملل متحد شرکت داشته است. در این کنفرانس ما با سیاست گذاران و قانون گذاران بسیاری صحبت کرده ایم. البته به اعتقاد من صحبت های بیشتری باید مطرح شوند. در مورد تغییرات اقلیمی، ذهن افراد غالبا به سوی سیاست های ملی و بین المللی کشیده می شود، که بدون شک بسیار مهم هستند. اما تصمیمات گرفته شده توسط دول محلی و شهری و سایر نهادهای قانون گذار نیز از اهمیت بالایی برخوردار هستند.

 

* آیا عموم باور دارند که هوش مصنوعی یک راه حل نهایی است؟

– دو ذهنیت درباره هوش مصنوعی در بین افراد مختلف وجود دارد؛ یا هوش مصنوعی راه حل مشکلات آن ها است، و یا هیچ یک از مشکلات آن ها را حل نمی کند. اما حقیقت جایی در بین این دو تفکر قرار گرفته است.

 

* سناریوی نهایی شما در خصوص قابلیت هوش مصنوعی جهت کمک به حل مشکل تغییرات اقلیمی در ۲۰ یا ۳۰ سال آینده به چه صورت است؟

– هوش مصنوعی تنها یکی از عناصر دخیل در کاهش تغییرات اقلیمی در آینده است. من امیدوار هستم که انجمن های هوش مصنوعی وظیفه خود در قبال آینده را انجام دهند. بخش های دیگر جامعه نیز می توانند سهمی در کاهش تغییرات اقلیمی داشته باشند. اما هوش مصنوعی یک ابزار بسیار قدرتمند برای ایجاد تغییرات مؤثر به حساب می آید. بنابراین می توان انتظار داشت که هوش مصنوعی، بخشی از راه حل های متعدد برای حل مشکل تغییرات اقلیمی خواهد بود. با وجود شماری از فناوری های مفید و مؤثر، جوامع نیز ترغیب می شوند تا تصمیمات درست را در این راستا اتخاذ کنند.

 

* آیا دست کم بخش کوچکی از سرمایه گذاران علاوه بر نجات زمین، به فکر درآمد زایی نیز هستند؟

– بدیهی است که برخی سرمایه گذاران به دنبال کسب درآمد نیز هستند. البته تمام کمپانی ها لزوما سودآور نیستند، ولی برخی می توانند منجر به سوددهی شوند. بسیاری از راه های پیش رو می بایست توسط عاملین فعلی در صنایع طی شوند. یک شرکت می تواند به منظور سوددهی و شرکتی دیگر می تواند با هدف کاهش انتشار کربن و گازهای گلخانه ای بهینه سازی شود. و درست در این لحظه، سیاست (عمومی) وارد ماجرا می شود. ترغیب کمپانی ها برای اخذ چنین تصمیماتی از اهمیت بسیاری برخوردار است، چون به هدایت و تحریک افراد به سوی مسیر درست کمک می کند.

 

* به نظر شما، آیا بهتر است بخش فناوری خصوصی به طور عمده عهده دار مسائل مربوط به تغییرات اقلیمی شود؟

– به نظر من، بخش خصوصی بهتر است در مورد اولویت خود نسبت به کاهش تغییرات اقلیمی به بخش عمومی اطلاع رسانی کند. امروزه بسیاری از شرکت ها خواهان شرکت در جنبش کاهش تغییرات اقلیمی هستند.

 

* در سال های اخیر بسیاری از سرمایه گذاران از فناوری سبز دوری کرده اند، که دلیل اصلی آن، تا بخشی به عدم بهره وری سریع این فناوری مربوط می شود.

– فناوری سبز جنبه های جدیدی از بازار را به وجود آورده است. این فناوری در درازمدت، کارایی خود را برای همگان نشان می دهد. برخی روش ها در کوتاه مدت مؤثر و سودمند هستند. با این حال برخی راه حل های کارآمد و اثربخش به تفکر درازمدت نیاز دارند. من به افراد علاقه مند در سرمایه گذاری های بلند مدت پیشنهاد می دهم تا این فناوری ها را مد نظر داشته باشند، چرا که نهایتا اکثر آن ها بهره وری و سودمندی خود را در دراز مدت و برخی دیگر حتی در کوتاه مدت نشان می دهند.

 

* استارت آپ ها عوامل مهمی در این میان هستند. اما به سرمایه گذاری از سوی VC ها احتیاج دارند، که البته بسیاری از آنها به دلایل مختلف تمایلی به تامین بودجه استارت- آپ ها ندارند. 

به عقیده من، VC ها (سرمایه گذاری های خطرپذیر) باید به این درک برسند که علوم و فناوری از مدت ها پیش حضور خود را نشان داده اند. فناوری هیچ خطر و ریسکی ندارد. یک تجارت خاص ممکن است دلایل خود را برای سرمایه گذاری یا عدم سرمایه گذاری داشته باشد. اما در بسیاری از موارد، فناوری پایه، قابل اطمینان و پایدار است. بنابراین آشنایی با فناوری و برخورداری از سواد علمی بسیار اهمیت دارد و مشاوره با افراد متخصص حوزه می تواند به تجارت های مختلف جهت تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری کمک کند.

 

* با این تفاسیر، آیا عبرت از گذشته و ترس از تکرار حوادث قبل از انفجار حباب، نادرست است؟

اگر فردی می خواهد از گذشته عبرت بگیرد، بهتر است ابتدا به آتش سوزی استرالیا یا طوفان های شدید پورتوریکو نگاهی بیاندازد و با خود فکر کند که جوامع از چه زمانی شروع به مراقبت از زمین کرده و این تلاش ها تا چه حد باید ادامه پیدا کنند. می توانید از دیدگاه مسئولیت پذیری در قبال انسانیت و یا تهدیدات بالقوه  علیه یک جامعه این قضیه نگاه کنید. زمانی که خطری به این بزرگی وجود دارد، فرصت های زیادی نیز جهت دفع این خطر پدید می آیند.